لودر سایت

نام علمی:

.Nuphar luteum (L.) Sibth

تیره:

Nymphaeaceae

گیاهشناسی

نیلوفر آبی زرد از تیره نیلوفر آبی، گیاهی پایا و دارای برگ های ضخیم، مواج، بیضوی – مدور با دمبرگ دراز است. گل های آن به رنگ زرد زیبا و به پهنای ۳ تا ۷ سانتی متر (کوچک تر از نیلوفر ‌آبی) است. در غالب نواحی نیمکره شمالی، در استخرها و آب های راکد می روید. عطر گل های آن قوی تر از نیلوفر آبی است.

ترکیبات شیمیایی

ریزوم گیاه نیلوفر آبی زرد دارای مواد قندی مختلف، آمیدون، مواد رزینی و الكالوئیدی به نام نوفارین همراه با تانن است. مقدار آمیدون در ریزوم جوان گیاه، معادل ۱۸ درصد است. وجود الكالوئیدی به نام نوفاریدین (nupharidine) نیز در ریزوم گیاه ذکر شده است. نوفاریدین، الکالوئیدی به فرمول C۱۵H۲۳NO۲ و به وزن ملکولی ۲۴۹.۳۴ است و از ریزوم گیاه مذکور استخراج شده است. در گونه های دیگر این گیاه مانند .N. japonicum DC نیز وجود دارد و به حالت متبلور به دست آمده است. نوفاریدین در گرمای ۲۲۱ درجه، ذوب می گردد. در الكل، کلروفرم، اتر، استن، الكل آمیلیک و اسیدهای رقیق حل می شود.

خواص درمانی

اختصاصات درمانی گیاه نیلوفر آبی زرد‌ مشابه نیلوفر آبی است. اثر قابض و نیرو دهنده دارد. قرار دادن ریشه آن بر روی پوست بدن، باعث التهاب و قرمزی آن می شود. گل های آن به طور ضعیف اثر مخدر، نرم کننده و رفع تحریکات جلدی دارد. از گذشته معتقد بودند نیلوفر آبی، اثر ضعیف کننده قوای جنسی را دارد و پزشکان قدیم ایرانی و عرب از این نظر آن را دارویی موثر می دانند.

بخش مورد استفاده:

گل. در ضمن ریشه‌ی گیاه نیز خواص دارویی دارد.

نحوه مصرف:

معمولاً گل را به صورت دم کرده یا جوشانده استفاده می‌کنند و در طب سنتی برای درمان بیماری‌ها نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز می‌کند.

محل رویش

آب های نواحی مختلف ایران، کرمانشاه، سراب نیلوفر، ۲۵ کیلومتری غرب کرمانشاه، شیراز.

نویسنده پست: شقایق کلهر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *