“کشاورزی هوشمند” مفهومی نوظهور است که به مدیریت مزارع با استفاده از فناوری هایی مانند اینترنت اشیا، ربات ها، هواپیماهای بدون سرنشین (پهپادها) و هوش مصنوعی برای افزایش کمیت و کیفیت محصولات در عین بهینه سازی نیروی انسانی مورد نیاز تولید اشاره دارد.
به عبارت بهتر کشاورزی هوشمند مفهومی نوظهور است که به مدیریت مزارع با استفاده از فن آوری های مدرن اطلاعات و ارتباطات برای داشتن کشاورزان موفق تر می پردازد.
هدف نهایی کشاورزی هوشمند افزایش کیفیت و کمیت محصولات در عین بهینه سازی نیروی انسانی مورد استفاده است.
چرا کشاورزی هوشمند برای آینده کشاورزی ضرورت دارد؟
طبق محاسبات سازمان ملل، تا سال 2050 جمعیت جهان 9.7 میلیارد نفر می شود، به عبارت دیگر حدود 2 میلیارد خورنده غذا بیشتر از سال 2020 است.
طبق گفته فائو “آژانس کشاورزی سازمان ملل متحد” این افزایش، باید از طریق افزایش 70 درصدی تولید محصولات کشاورزی تأمین شود.
تشدید سریع تولید غذا برای تأمین نیاز روزافزون کار ساده ای نیست بنابراین آینده کشاورزی جهان اهمیت بسیار ویژه ای در تداوم بقای بشریت دارد.
همانطور که گفته شد کشاورزی هوشمند بیانگر کاربرد فن آوری های مدرن اطلاعات و ارتباطات (ICT)؛ Information and Communication Technologies در کشاورزی است.
شاید باور نکنید ولی عده ای از محققان پیشرفت کشاورزی و کشاورزی هوشمند را به عنوان سومین انقلاب سبز نام می برند.
چرا که کشاورزی به عنوان قدیمی ترین صنعت تاکنون به مرحله ای رسیده است که اکنون می توان آن را به عنوان سومین انقلاب سبز نامید. جهان شاهد تحول اساسی دیگری در پی یک انقلاب صنعتی جدید است که از فناوری های مدرن اطلاعات و ارتباطات در کشاورزی استفاده می کند، تا بتواند تولیدات کشاورزی پایدار را ارائه دهد.
کشاورزی هوشمند شامل تلفیق فن آوری های پیشرفته در روش های کشاورزی موجود است که با هدف افزایش کیفیت تولید و کارایی محصولات کشاورزی انجام می شود. این امر در جمع آوری داده ها برای تجزیه و تحلیل بیشتر به کشاورزی خودکار کمک می کند تا اطلاعات دقیق را برای تصمیم گیری بهتر جهت دستیابی به خروجی با کیفیت بالا از محصول به اپراتور ارائه دهد.
یک سیستم مدیریت کشاورزی پیشرفته از نظر فنی، ریشه در مشاهده، اندازه گیری و پاسخ به متغیرهای درون مزرعه و محصولات دارد.
هدف از تحقیقات کشاورزی هوشمند، ایجاد سیستم پشتیبانی تصمیم گیری برای مدیریت مزرعه است.
نمونه فن آوری های مورد استفاده در کشاورزی هوشمند عبارتند از:
- کنترل آبیاری و تغذیه دقیق گیاه
- مدیریت و کنترل آب و هوا در گلخانه ها
- حسگرها؛ برای خاک، آب، نور، رطوبت و برای مدیریت دما
- سیستم عامل های نرم افزار
- سیستم های مکان یابی؛ GPS ، ماهواره و غیره
- سیستم های ارتباطی؛ مبتنی بر اتصال تلفن همراه و غیره
- ربات ها
- سیستم عامل های تجزیه و تحلیل و بهینه سازی
ارتباط بین همه این فناوری ها اینترنت اشیا است.
اینترنت اشیا IOT مکانیزمی برای اتصال بین حسگرها و ماشین آلات است و در نتیجه یک سیستم پیچیده ایجاد می شود که مزرعه شما را بر اساس داده های دریافتی مدیریت می کند.
به لطف این سیستم، کشاورزان می توانند فرآیندهای موجود در مزارع خود را رصد کرده و از راه دور از طریق تبلت، تلفن یا سایر وسایل همراه بدون حضور در مزارع، گلخانه ها، باغات، تاکستان ها و غیره تصمیمات استراتژیک بگیرند.
اینترنت اشیا چه تاثیری بر بخش کشاورزی خواهد گذاشت؟
اینترنت اشیا در حال آغاز دوره جدیدی از کشاورزی هوشمند است که به کشاورزان اجازه می دهد محصولات را به روشی کنترل شده و تولیدی تر و استفاده بهتر از زمین از طریق انتخاب محصول مناسب و نظارت بیشتر بر خاک، آبیاری، دما، سلامت گیاه و سایر جنبه های مهم که عملکرد کشاورزی را تحت تأثیر قرار می دهد، تسهیل کند .
چرا ما به کشاورزی هوشمند نیاز داریم؟
هدف اصلی از کشاورزی هوشمند، ایجاد سیستم پشتیبانی تصمیم گیری برای مدیریت مزرعه است.
سیستمی که بهینه سازی و بررسی می کند که چگونه کشاورزی مدرن می تواند به تولید کمک کند و همچنین بر حفظ منابع متمرکز است. با ارائه مزایای پیشرفت فن آوری، کشاورزی هوشمند قصد دارد بار سنگین کارگران مزرعه را نیز کاهش دهد.
کشاورزی هوشمند ضروری می داند که به مسائل مربوط به رشد جمعیت، تغییرات آب و هوایی و نیروی کار، از نظر کاشت و آبیاری محصولات گرفته تا سلامتی و برداشت محصول بپردازد.
اکثر فن آوری های کشاورزی نوین و مدرن را می توان در سه دسته طبقه بندی کرد که گفته می شود به ستون های کشاورزی هوشمند تبدیل شده اند که شامل: کار ربات ها، حسگرها و اینترنت اشیا
فرآیندهای انجام شده در یک مزرعه با استفاده از کشاورزی هوشمند چیست؟
جمع آوری داده ها
سنسورهای نصب شده در تمام نقاط مهم مزرعه، داده های مربوط به خاک، هوا و غیره را جمع آوری و انتقال می دهند
عیب یابی
داده های جمع آوری شده توسط سیستم تجزیه و تحلیل می شود و نتیجه گیری در مورد وضعیت جسم یا فرآیند نظارت شده انجام می شود. مشکلات بالقوه شناسایی می شوند.
تصمیم گیری
بر اساس مشکلاتی که در مراحل قبلی مشخص شده است، بستر نرم افزاری و یا انسانی که سیستم عامل را مدیریت می کند در مورد اقداماتی که باید انجام شود تصمیم گیری می کند.
اقدامات
اقدامات مشخص شده در مرحله قبل انجام می شود. اندازه گیری جدیدی بر روی خاک، هوا، رطوبت و غیره توسط حسگرها انجام می شود و کل چرخه دوباره شروع می شود.
نتیجه این فرآیند کشاورزی هوشمند خودکار دقت بالا و کنترل روزانه است که در نهایت منجر به صرفه جویی قابل توجهی در تمام منابع کلیدی مورد استفاده؛ آب، انرژی، کود، زمان صرف شده توسط افراد استراتژیک، زمان صرف شده با منابع انسانی با شرایط پایین تر می شود.
